- ağzıəyri
- Iприл.1. криворотый2. перен. недовольный, обиженныйIIв знач. сущ. недовольный, обиженный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ağzıəyri
Смотреть что такое "ağzıəyri" в других словарях:
ağzıəyri — sif. 1. Ağzının quruluşu əyri olan. 2. məc. İncik, küskün, narazı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əyriağız — sif. Ağzı əyri olan. Əyriağız adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qılınc — is. 1. Xəncərdən böyük, əyri və ya düz, bir ağızlı kəsər silah. İti qılınc. – Qılınc yarası gedər, dil yarası getməz. (Ata. sözü). Onun başının üstündən divarda . . qotazlı bir qılınc, qalxan, yay və sadaq asılmışdı. M. Rz.. Qılınc kimi – çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəv — I (Çənbərək) əyri. – Kilimin ağzı dəv oldu; – Dermə dəv oldu deyn difarda çirkin durur II (Quba) böyə. – Balaşı dəv sacmışdu III (Qazax) iri, bədəncə kobud (adam) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əyiş-üyüş — (Çənbərək) əyri üyrü. – Kərəntiyi daşa döyməx’dən ağzı əyiş üyüş oluf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səydəş — I (Ağcabədi, Göyçay, İmişli, Kürdəmir, Tərtər, Yevlax) yersiz danışan, yersiz hərəkət edən. – Xəlil səydəş adamdı (Ağcabədi); – O, çox səydəş arvaddı (Yevlax); – Əl çək mənnən, səydəşin biri səydəş; – O:n səydəş sözünnən nə ləzzət anne:rsuz?… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baxmaq — f. 1. Bir şeyi görmək üçün gözlərini ona dikmək, nəzərini bir şeyə dikmək, nəzər yetirmək. Şəklə baxmaq. Pəncərədən baxmaq. Diqqətlə baxmaq. Ətrafına baxmaq. Güzgüyə baxmaq. Haraya baxırsan? – Sultan bu sözlərdən sonra Bahadıra baxıb, onun bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dal — 1. is. 1. Bədənin boyundan tutmuş omba sümüyünə qədər olan arxa hissəsi; kürək. Küçə ilə bir hambal, bir tay dalında keçir. C. M.. // Heyvanların bədənlərinin yuxarı hissəsi, beli. Qatırın dalına yük yükləmək. Atın dalına minmək. 2. Əks tərəf,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
